Μία από τις πιο συχνές ανησυχίες των ασθενών, οι οποίοι πάσχουν από ευρυαγγείες, είναι το ποια θεωρείται η ιδανικότερη διαγνωστική εξέταση, πριν υποβληθούν σε οποιαδήποτε θεραπεία για την αντιμετώπισή τους.
Μετά από χρόνια εμπειρίας γνωρίζουμε πλέον το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει ο υπερηχογραφικός έλεγχος του φλεβικού συστήματος, πριν ξεκινήσουμε την θεραπεία αντιμετώπισης των ευρυαγγειών.
Αυτός ο διαγνωστικός έλεγχος είναι απαραίτητος, τόσο για τους κιρσούς, όσο και για τις ευρυαγγείες, αφού και οι δύο ασθένειες είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, καθώς υποδηλώνουν χρόνια φλεβική ανεπάρκεια.
Η παρουσία ευρυαγγειών θεωρείται πρώτου βαθμού ανεπάρκεια του επιφανειακού συστήματος, ενώ οι κιρσοί δευτέρου. Όσον αφορά τη θεραπεία των κιρσών, θα πρέπει να προηγείται υπερηχογραφικός έλεγχος (το γνωστό μας τρίπλεξ) και εν συνεχεία η χειρουργική επέμβαση.
Τί γίνεται όμως στην περίπτωση που υπάρχουν ευρυαγγείες χωρίς παράλληλα να υπάρχουν και κιρσοί; Είναι σε αυτή την περίπτωση αναγκαίο το triplex;
Η απάντηση είναι καταφατική. Ένας στους τέσσερις ασθενείς με ευρυαγγείες, χωρίς εμφανείς κιρσούς, παρουσιάζει ανεπάρκεια σε κεντρικό φλεβικό στέλεχος το οποίο αν δεν το λάβουμε υπόψιν μας στη θεραπεία, η οποιαδήποτε προσπάθεια αποκατάστασης των ευρυαγγειών έχει μικρές πιθανότητες επιτυχίας και ο κίνδυνος υποτροπής, είναι σχεδόν βέβαιος ακόμα και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
