• fb
  • fb
  • yt
  • in

Φλέβα του Giacomini: Μία πηγή κιρσών που δεν πρέπει ποτέ να παραβλέπεται

Η φλέβα στην οπίσθια επιφάνεια του μηρού, ως επέκταση της ελάσσονος σαφηνούς περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Ιταλό ανατόμο Carlo Giacomini (1840-1898).

Αποτελεί, σε κάποιες περιπτώσεις, πηγή κιρσών, είτε μεμονωμένα (σπανιότερα), είτε σε συνδυασμό με την μείζονα σαφηνή (συχνότερα). Για πολλά χρόνια θεωρούνταν μικρής σημασίας για την φλεβική ανεπάρκεια του επιφανειακού δικτύου και δεν αντιμετωπιζόταν, με αποτέλεσμα να αποτελούσε μία εκ των αιτιών υποτροπής των κιρσών, κάτι το οποίο δυστυχώς ισχύει, σε μεγάλο βαθμό, ακόμη και σήμερα.

Αποκλεισμός της μη λειτουργικής φλέβας του Giacomini: Συνδυασμός εξέλιξης των υπερήχων και εξειδίκευσης του αγγειοχειρουργού

Τα τελευταία χρόνια, με την εξέλιξη των υπερήχων και την λεπτομερέστερη και ουσιαστικότερη μελέτη του φλεβικού δικτύου έχει αναγνωριστεί ο πραγματικός της ρόλος. Έτσι, πάντα πρέπει να ελέγχεται για την ύπαρξη της σε κάποιο δίκτυο και όταν υπάρχει να ελέγχεται η λειτουργικότητά της. Σε περίπτωση που αποτελεί πηγή κιρσών θα πρέπει, πάντα, να αντιμετωπίζεται.

Ο αποκλεισμός της μη λειτουργικής φλέβας του Giacomini μπορεί να γίνει με επιτυχία με το ενδοαυλικό laser, αρκεί ο χειρουργός να έχει την εμπειρία να την αναδείξει υπερηχογραφικά, να χαρτογραφήσει την πορεία της, να εκτιμήσει τη λειτουργία της και, τελικά να μπορεί να την προσπελάσει με την οπτική ίνα.

Για μια ακόμη φορά βλέπουμε ότι οι κιρσοί δεν αποτελούν πρόβλημα μίας και μόνο φλέβας. Αποτελεί μία πιο σύνθετη κατάσταση που απαιτεί πραγματική εμπειρία στην υπερηχογραφική χαρτογράφηση του φλεβικού δικτύου και στη χρήση του ενδοαυλικού laser.  

Ενδιαφέροντα Περιστατικά

Μαρτυριες ασθενων

526142422

Εγκυκλοπαίδεια

Γνωρίστε τις αγγειακές και φλεβικές παθήσεις.

Διαβάστε Περισσότερα Δείτε Video

Είπαν για εμάς